kerst in nairobi

op 1e kerstdag stond er eigenlijk niks op het programma. dit vond onze chauffeur geen goed idee, kerst moet je vieren. hij heeft ons uitgenodigd om kerst bij zijn moeder te vieren. hier konden we geen nee tegen zeggen. kert op zijn keniaans dat maak je nooit meer mee.

om 13:00 uur zouden we opgehaald worden, keniaanse tijd (werd dus 14:00 uur). papa en mama wisten niet waar we naar toe zouden gaan, het enige wat ze wisten is dat het in de village was(geen idee wat dat in hield). na een half uur rijden stonden we voor een grote poort. de moeder van john had een huis van steen dat voor het oude huis gebouwd was (golfplaten huis). bij binnen komst hadden de vrouwen al gegeten en de mannen aten samen met papa en mama. de kinderen aten appart, lucas vond dit prima zijn bord had hij goed leeg. papa en mama vonden het wel een beetje raar, het eten werd op tafel gezet en de dames verdwenen in een andere kamer.
na het eten (keniaans brood met een soort stoofpotje) kregen we een rondleiding.

wat woont zijn moeder daar gaaf en wat is het een lief mens. als we zoiets in nederland konden zetten zouden wij het prima vinden (alleen dan wat moderner). om het huis ligt een hele lap grond waar zijn moeder van leefd. allemaal groente, aardappels en vruchten, echt super. ze had ook nog 5 schapen (voor de lol), 1 koe (voor de melk) en kippen (voor de eieren), lucas vond dit super. na de rondleiding hebben we nog thee gedronken, onder het thee drinken stond er muziek op. het bleek de broer van john te zijn, hij is schijnbaar super bekend in kenia, zijn muziek is tof (gospel/pop). na de thee zijn wij weer naar huis gegaan. echt gaaf om dit te mogen meemaken, maar het kan niet op tegen de kerst die we gewent zijn.

2e kerstdag, er was een voetbalwedstrijd geregeld tussen mensen van kibera (slopenwijk) en de Mzungu's (blanke). om 14 uur begon de wedstrijd, maar eerst een warmingup, stuk lopen naar het veld. onder deze warminup werd er wel een beetje raar naar ons gekeken. maar dat is natuurlijk begrijpelijk, een hele groep mzungu's in kibera.

bij het veld aangekomen en iedereen zijn plekje gevonden had, kon de wedstrijd beginnen. lucas riep heel hard van de tribune, hup papa hup papa. mama was verbaasd dat lucas dat kon, echt super tof hoe hij meeleefd met de wedstrijd. handen in de lucht en heel hard juigen. het bleek te helpen want, ja ja ja papa scoorde. helaas heeft dit niet mogen baten de wedstrijd werd helaas verloren met 3-1. ondanks de inzet van onze kanjers (alle papa's en een mama), moeten we toch toegeven dat de jeugd van kibera beter waren. het was een toffe dag, een zijn blij dat hanneke en kornel dit geregeld hebben, bedank daarvoor.

vandaag was het ook de verjaardag van deborha, die op deze manier een hele speciale verjaardag heeft gehad.
nogmaals gefeliciteerd.

dikke knuffel selma, frank en lucas